Tasos leto 2026

Tasos, najpoznatije i najtraženije ostrvo kod srpskih turista, se nalazi u oblasti Makedonije, u severnom delu Grčke. Svoju popularnost može pripisati činjenici da je najbliže ostrvo Srbiji, da je povezano odličnim auto putem sa Solunom i naravno, svojoj prirodnoj lepoti. Zbog svoje bujne vegetacije, stariji putnici često nazivaju Tasos i šumom koja pliva, jer po dolasku, sa trajekta, tako i deluje. Gista zelena šuma koja se preko peščanih plaža uliva u more. Prelepe plaže sa prirodnom hladovinom, dosta uredjenih plaža, dosta divljih plaža, nekoliko većih turističkih gradova sa znaimacijom za mladje i starije, sve to čini Tasos destinacijom broj jedan. Po dolasku na Tasos, pristaje se u najveću luku Limenas, ili kako se još naziva glavni grad - grad Tasos. Grad je trgovački centar ostrva, sa velikim brojem hotela, apartmana, restorana, butika, prodavnica. Krasi ga prelepo uredjeno šetalište koje izde od stare do nove luke, uz obalu, prošarano palmama i restoranima.

Tasos je najsevernije ostrvo Egejskog arhipelaga, smešteno veoma blizu istočne obale grčke oblasti Makedonija, udaljeno 11 kilometara od luke Keramoti, 22 kilometara od Kavale, 27 kilometara od Svete Gore (Atosa). Glavno mesto na ostrvu je luka i gradić Limenas. Površina Tasosa iznosi 390 kilometara kvadratnih, što ga čini 9 ostrvim po veličini u Grčkoj. Ceo krug oko ostrva ima 93 km. Geografski, ostrvo pripada teritoriji zvanoj Trakija, prefekturi Kavala. Od zapada prema istoku, ostrvo je široko 22 km, a od severa prema jugu, dugačko je 26 km, zahvaljujući čemu ima prilično pravilan, okruglast oblik. Najviši vrh je Ipsario (1.127 m), iznad nivoa mora (prema nekim izvorima i preko 1200 metara iznad nivoa mora i nešto preko). Sledeći po visini je vrh Profitis, (1108 metara iznad nivoa mora). Glavnom ostrvu pripadaju još 3 malena: Tasopulo (na severu), Kinira (na istoku, preko puta istoimenog antičkog gradića i Rajske plaže) i Panagia (na jugu, blizu mesta Astris). Obala Tasosa, gotovo celo dužinom je izuzetno pitoma i pristupačna. Iz tog razloga ima preko 70 plaža, poludivljih, divljih, uredjenih, neuredjenih. Zastupljeni su svi tipovi plaža, od onih sa sasvim sitnim peskom, puderastim peskom zlatnožute boje, sivkaste ili čak bele boje, preko onih sa finim, granuliranim šljunkom i onih sa nešto krupnijim šljunkom, oblutcima ili belim mermernim kamenčićima, do onih sa glatkim i ošrijim stenama. Češće su plaže bez prirodnog hlada, ali ima i onih sa prirodnom hladovinom, na severnoj strani ostrva. Najpoznatije imenovane plaže su: Roso Gremos, Psiliamos, Astris, Livadi, Tripiti, gradska plaža u Limenariji, Metalia, Paradise, Skala Potamia, Vati, Saliara, Stelakis, Pefkari, Potos, Atspas, Glifoneri, Glifada, Papalimani, Glikadi, Nisteri, Tarsanas, Vurnelis, Limanaki..

Prema najnovijim informacijama pravo da istaknu plavu zastavicu imaju 4 plaže i to: Golden Beach, Pefkari, Makriamos, i gradska plaža u Limenasu (tzv Limanaki). Duž obale Tasosa postoje i brojni rtovi, kao isturene, izdignute tačke koje zalaze duboko u more (Pakis, Kefalas, Baburas, Diaporos, Grmvuza i dr). Sa terase manastira svetog Arhangela pruža se najlepši pogled na Tasos. Nalazi se na jugu ostrva, visoko na stenovitim liticama iznad zaliva Livadi. Tasos je poznat i po fantastičnim zalascima sunca, koji su naročito lepi na jugu ostrva. Iz mesta na jugu, kada je vedro, mogu se videti obrisi Svete Gore, a ako imate dvogled, tokom posebno vedrih dana mogu se videti i neki manastiri, uključujući i Hilandar. Tasos obiluje i rekama, potocima, jezerima. U blizini sela Maries nalazi se predivno jezero i mnoštvo manjih slapova i kaskada, a u blizini sela Kastro prelepi vodopad. Prema popisu stanovništva na Tasosu iz 2005 godine na Tasosu živi 16 000 hiljada stanovnika. Oni se bave pretežno turizmom, proizvodnjom meda, maslinovog ulja, vina, ekploatacijom čuvenom belog mermera, stočarstvom, ribolovom. Na Tasosu uvek ima vode, i može se piti na bilo kom mestu.

Ostrvo Tasos su kolonizovali Feničani, još u starom veku. Pored njih na ostrvu su živeli Tračani. Feničani su na ostrvu podigli Herkulov hram, koji je u Herodotovo vreme još uvek postojao. Ostrvo je dobilo ime po Tasusu, Feniksovom sinu, koji je bio vodja naroda Feničani. Godine 720 p.n.e. ili 708 p.n.e. Tasos su kolonizovali Grci sa ostrva Paros. U ratu protiv Sajanaca, jednog trakijskog plemena, Grci sa Parosa su preuzeli valst nad ostrvom predodjeni plaćenim ratnikom Arhilohosom. Potom su Grci svoju vlast proširili i na Trakijsko kopno, gde su zaposeli rudnike zlata, mnogo bogatije nego na samom Tasosu. Iz tih izvora Grci sa Tasosa su stekli veliko bogatstvo. Herodot je zapisao da su najbogatiji rudnici zlata na ostrvu otvoreni jop za vreme Feničana, i da se nalaze na istočnoj strani ostrva, koja gleda prema Samotrakiju. Ostrvo je postalo značajno tokom Jonskog ustanka protiv Persije, ali su stanovnici dosta propatili zbog Persijskih ratova. Nakon sloma Mileta 494 p.n.e. jonski vodja je organizovao opsadu Tasosa. Opsada mu nije uspela, ali upozoreni ovom opasnošću Grci sa Tasosa su uložili svoje zalihe u izgradnju brodova i jačanje utvrdjenja. To je prilično uzbunilo Persijance, pa je njihov car Darije naredio Tašanima da se predaju brodovi a odbrambeni zidovi sruše. Nakon Grčke pobede nad persijckim carem Kserksesom, Tašani su se učlanili u Deltski savez i ubrzo pobunili zbog razlike u plaćanju poreza. Nakon toga počinje jedan period Rimljanske okupacije, da bi 1462-e godine Tasos osvojilo Osmansko carstvo. Sultan Mahmud II je ostrvo poklonio Mehmet Aliju od Egipta, te je ostrvo bilo u njegovom privatnom vlasništvu. 1914. godine, tokom Balkanskih ratova, ostrvo je oslobodio Grčki admiral pavlos Kunturiotis, pa je Tasos, Budimpeštanskim sporazumom, konačno postao deo Grčke. Današnje ostrvo ima par škola. Crkvu, gimznaziju i skver.